Retina-scherm voor Apple's iPhone, iPad en Mac: wat is het?
Retina-scherm, of Retina-display zoals Apple vaak zegt, is een marketingterm die Apple gebruikt voor schermen met een pixeldichtheid die zó hoog is dat het menselijk oog geen individuele pixels kan onderscheiden.
Pfoe, dat is nog steeds niet echt makkelijk. Eens kijken of we het nog simpeler kunnen maken.
Ten eerste heb je een heel klein beetje kennis nodig van de manier waarop een scherm werkt. Een scherm is altijd opgebouwd uit pixels, kort voor picture elements. Door deze pixels op te lichten in verschillende kleuren (rood, groen of blauw) ontstaat er een beeld op je scherm.
Als je goed kijkt naar je scherm (zeker een wat ouder scherm, wanneer je er echt dicht op gaat) kun je deze pixels zien.
Retina-schermen, resolutie en pixeldichtheid: hoe zit het?
Het aantal pixels van het scherm bepaalt ook de resolutie, een woord wat je misschien ook wel eens hoort. (Daarom noemde Steve Jobs de techniek ook “resolutionary” tijdens de introductie.) Als we het bijvoorbeeld hebben over een resolutie van 1280 x 1024, bedoelen we een scherm van 1280 pixels naast elkaar en 1024 pixels boven elkaar. (In totaal dus 1.310.720 pixels.)
Wanneer je dezelfde resolutie toepast op twee schermen van verschillende grootte, zul je zien dat het kleinere scherm een scherper beeld geeft. Dit komt omdat je een zelfde object (of dit nu een foto is, of een simpele letter) kunt tekenen met meer pixels. Hoe meer pixels je kunt gebruiken, hoe meer details je toe kunt voegen en hoe scherper het dus wordt.
Een voorbeeld van Retina- en non-Retina tekst naast elkaar
Stel je maar eens voor dat je een ruitjespapier hebt. Ik vertel je dat je een tekening moet maken door de ruitjes in te kleuren. Elk ruitje mag één kleur. Wanneer ik je 20 ruitjes laat gebruiken, kun je veel minder detail toepassen dan wanneer je 2000 ruitjes mag gebruiken. De pixels werken niet veel anders dan de ruitjes op dit ruitjespapier.
De resolutie 1280 x 1024 op een 13“ scherm bijvoorbeeld, is scherper dan die zelfde resolutie op een 17” scherm. Dit komt omdat het aantal pixels per oppervlakte (uitgedrukt in het aantal pixels per inch, meestal afkorting naar ppi) in dit geval hoger is.
Wanneer je 1.130.720 (1280×1024) puntjes moet verdelen over een scherm met een 13 inch (± 33cm) diagonaal, zul je ze dichter op elkaar zetten dan wanneer je hetzelfde aantal puntjes verdeeld over een scherm van 17 inch (± 43cm) diagonaal.
Een voorbeeld van tekst op een "gewoon" scherm en een Retina-scherm
Verschillende apparaten met een eigen standaard voor Retina
Apple heeft bepaald dat een scherm voldoet aan hun retina-standaard, wanneer de pixeldichtheid (ppi) zo hoog is, dat je met het blote oog de pixels niet meer kunt onderscheiden.
Daarom is er geen harde regel voor de minimale pixeldichtheid. Dit verschilt per apparaat, omdat je sommige apparaten dichter bij houdt dan andere.
Bijvoorbeeld:
- De iPhone: 325.97 PPI
- De iPad: 263.92 PPI
- De MacBook Pro met Retina-scherm: 226.98 PPI
- De iMac met Retina 5K-display: 217.57 PPI
Je ziet, hoe verder je van een scherm af zit, hoe lager de PPI kan zijn om toch nog retina te halen. De iPhone bijvoorbeeld, houd je in je hand en dus dichtbij je gezicht. De iMac met Retina 5K-display daarentegen, is dergelijk groot dat je er een afstandje van moet nemen om alles te kunnen zien. Daarom kan deze af met een lagere PPI, om toch Retina te zijn.
Nog een keer kort samengevat: een Retina scherm heeft zo’n hoge pixeldichtheid dat je de pixels niet meer kunt zien, waardoor een scherper, beter leesbaar beeld ontstaat.
En dat het beter leesbaar is, is ook echt getest. Kijk maar eens naar dit filmpje:
Video uitleg over Retina schermen op de iPad, iPhone en Mac
Zie je het allemaal liever in een video? Dat kan natuurlijk ook.
Over de iPhone met Retina-scherm:
Over de iPad met Retina-scherm:
Over de MacBook Pro met Retina-scherm:
